NIEUWE BUREN

Het is nu precies 4 weken geleden dat ik vertrok uit Nederland. Met de stage gaat alles wel goed. Zn gangetje om zo maar te zeggen. Dus daar valt niet echt veel over te vertellen. De reden dat ik een nieuw verhaal begon te schrijven is dat ik twee nieuwe kamergenotes heb. Jeeeesus. Ik vond het het wel waard om het even met jullie te delen.

Toen ik nog op stage was stuurde Jiwon (mn kamergenote die ik al had) me een berichtje. Ze zei dat er dus nieuwe mensen waren en dat ze heel raar waren. Ze vroeg hoe laat ik thuis zou komen omdat ze het bijna niet meer uithield daar alleen.

Het zijn dus twee mensen uit China. Een meisje en haar moeder (ja ja…)
Ze horen in een gewone hotelkamer, maar op de een of andere manier blijven ze 2 dagen hier in de campus. Thank god dat het maar 2 dagen zijn, want dit is echt niet te doen.

Toen ik naar huis ging, kwam ik Jiwon tegen in het shuttlebusje. Ze was gevlucht haha. Toen we de kamer weer in wilden, hadden die domme chinezen het kettinkje dicht gedaan! Ze gilden allemaal dingen die we niet konden verstaan dus we hebben maar even gewacht. Toch belachelijk dat we onze eigen kamer niet eens in kunnen! Maar gelukkig deden ze de deur na ongeveer 5 min open.

Ze gedragen zich echt ontzettend raar. De moeder ligt alleen maar op bed en de dochter rent en springt alle kanten op. Die moeder vraagt ook aldoor om dingen wat de dochter dan moet pakken en dat moet dan schijnbaar binnen 2 seconden, want dan springt die dochter alweer naar alle hoeken van de kamer. Doe eeeem rustig denk ik dan. En telkens als die moeder het gordijn ook maar een klein beetje open laat, trekt die dochter het gauw dicht. Daarnaast fluisteren ze ook alles naar elkaar. Ik denk dan echt; doe vooral geen moeite, want ik versta er toch geen reet van. Maar oke. Anyway, gelukkig gaan ze overmorgen weg, wat een apart stel zeg. Man man man..

Terwijl ik dit typ, is de dochter haar extensions eruit aan het halen. Erg vermakelijk om naar te kijken.

Ze gaan nu de deur uit. Ze lopen op hun tenen en doen de deur geluidloos dicht. Ik weet niet waarom, want Jiwon en ik zijn duidelijk allebei nog wakker (het is 20:30u).

Beter blijven ze lang weg. Of misschien moet ik ook maar gewoon het kettinkje erop doen haha. En dan gaan slapen.

------------------------------------------------

Vannacht was het ook geen pretje. Ze hebben zo veel lawaai gehad, niet te doen. Zelfs om 2 uur waren ze nog van alles aan het doen. Ze pakken ook steeds hun koffer in en uit. Geen idee waarom. Ook slapen ze in 1 bed. WHY?! Geen idee. Maar het ergste komt nog. Ik moest rond 4 uur naar de wc. Toen ging die moeder ineens aan de andere kant van de deur trekken. En ze begon te kloppen. Dus ik dacht echt: kunnen jullie me nou niet even een seconde alleen laten? Toen ik klaar was keek ze me dom aan. Ze stapte de wc al in voordat ik eruit was (en de wc is letterlijk 1m2). Ik werd er echt chagrijnig van. Toen kon ik weer een poging doen om te slapen. Helaas ging mn wekker al weer om 6:45.

Toen ik opstond, stonden die chinezen ook op. Alleen ze deden niet echt iets. Ze keken gewoon allebei naar wat ik aan het doen was. Ze je het voor je. Ze staan naast hun bed te kijken hoe ik ontbijt eet, mn make up en mn haar doe, etc. Ik dacht echt: laat maar gaan. Morgen zijn ze weg. Maar na een tijdje begon de moeder tegen me te praten. Ze vroeg allerlei dingen, maar versta echt geen chinees. Ook niet als je het honderd keer herhaald, wat ze dus deed. Ze zei steeds hetzelfde zinnetje, dat hoorde ik ook wel. Maar als ik het niet versta, versta ik het niet. Op een gegeven moment is het dan beter om op te geven, maar helaas deed ze dat niet. Ze begon te schreeuwen (nog steeds hetzelfde). Wat denkt ze nou? Dat als ze harder praat, ik ineens wel chinees kan? Na 5 minuten ben ik maar gewoon verder gegaan. Ik heb haar maar genegeerd. Ze bleef wel staan, naar me kijken en tegen me praten. Maar ik heb echt geen tijd voor die onzin. Later vroeg die dochter of ik ergens heen ging. Nee ik sta voor de lol om 7 uur op, muts.

Toen ik weg ging, waren ze hun koffer nog een keer aan het in-/uitpakken.

------------------------------------------------

Toen ik thuiskwam, was ik moe en ik had honger. Ik werd al chagrijnig bij de gedachte hen weer aan te treffen in de kamer. Ik had eten gehaald, dus dat ging ik opeten aan de tafel in de kamer. Blijkbaar is het heel interessant om te zien hoe ik eet, want ze bleven maar kijken.

Jiwon was er ook, maar die was op bed gaan liggen, met het gordijn dicht. Ze stuurde me een berichtje dat ze niet sliep, maar dat ze gek werd en daarom deed alsof ☺

’s Avonds ging de dochter haar moeder opmaken. Volgens mij was het de eerste keer dat die moeder mascara op had, zo leek het wel in ieder geval. Toen ze klaar waren (rond 22:30), gingen ze naar bed. Beetje vreemd als je het mij vraagt. Ik vind het logischer als je je make up eraf haalt voor je naar bed gaat, in plaats van het erop te smeren. Maar goed, ieder zn ding.

------------------------------------------------

De volgende ochtend gingen ze eindelijk weg. God zij dank. Helaas was het al om 6 uur ’s ochtends, waardoor ik eerder wakker werd dan van mijn wekker. Maar ik was al lang blij dat ze vertrokken. Na de koffer NOG EEN KEER opnieuw ingepakt te hebben (waarom niet joh), verlieten ze eindelijk de kamer. Die zien we (hopelijk) nooit weer terug.