SHENZHEN

Nou ik zal eens even vertellen wat ik vandaag heb gedaan. Gisteren was mijn laatste werkdag, dus ik heb nu nog 3,5 dag om de laatste dingen te doen die ik nog wil doen. Vandaag ben ik naar Shenzhen (China) geweest.
Het was zo ongeveer, nee ik weet het wel zeker, de meest vreselijke dag in heel de drie maanden dat ik hier ben. Als ik mn indruk moet omschrijven: wat een verschrikkelijk communistisch kutland dat China. En wat een onbeschofte kutlui wonen er. Zo, dat klinkt misschien grof, maar het is niet overdreven. Ik snap natuurlijk ook wel dat dit niet voor heel China geldt, of voor alle mensen, maar dit is wel mijn gevoel na vandaag.

Ik was best wel een beetje voorbereid, want we hebben natuurlijk ook heel veel mensen uit China in het hotel. En mijn collega’s hadden ook al gezegd dat Chinezen heel anders zijn dan Hong Kongers, maar zo erg had ik het niet verwacht.

Het was eerst 's ochtends al een heel gedoe. Ik had gister mijn laatste loon cheque gekregen dus ik moest eerst naar de bank om die in te wisselen (want in het weekend zijn de banken natuurlijk dicht en ik vlieg zondag). Toen moest ik nog geld wisselen (hk dollars naar yuan) voor China. Nou toen kon ik eindelijk gaan. Het is ongeveer 70 minuten naar de grens met de metro. Bij de grens was het een chaos aan borden en ik had geen idee waar ik heen moest. Uiteindelijk heb ik het gevonden. Eerst moet je dan een formulier invullen om Hong Kong te verlaten en dan controleren ze je paspoort etc. En je moet ook een papier invullen als je van plan bent weer terug te komen in Hong Kong (ja dus, gelukkig wel) dus dat moest ik ook doen. Toen liep ik verder naar de volgende "border control"-balie en toen vroeg ik dus waar ik een visum kon kopen (want dat moet). De mevrouw schreeuwde alleen maar in het chinees en wees naar de balie dus daar liep ik heen. Aan de balie werd mijn paspoort gecontroleerd en vroeg de meneer: heb je een visum? Dus ik zo: nee. Toen bleek dat ik dus weer een eind terug moest om hem daar te halen. Dus ik weer terug. Ergens ver weg gedrukt was inderdaad het "police visa office". Toen moest er wéér een papierbende worden ingevuld en wéér mijn paspoort gecontroleerd worden. Je kon alleen maar met Chinese yuan betalen, dus gelukkig had ik al gewisseld (ik was technisch gezien nog aan de Hong Kong kant namelijk, dus das best raar vind ik). Nou dat duurde ook even. Ze mogen je ook zonder reden te geven een visum weigeren, maar gelukkig was dat niet het geval. Toen die binnen was, kon ik dus weer terug naar de immigratiebalie, waar ze de papieren moesten hebben en voor de verandering nog een keer in mijn paspoort wilden kijken… Nou dat was allemaal goed dus toen kon ik door naar de douane bagagecheck. Ook dat verliep zonder problemen gelukkig.

Toen was ik dus officieel in Shenzhen. De sfeer was gelijk heel anders. Ik ging op zoek naar de metro en er kwamen allemaal mensen op me af die wat wilden verkopen. Op zich ben ik dat wel gewend hier. Maar hier gingen ze ook echt voor me staan, aan mijn arm trekken, mij duwen en hele stukken achter me aanlopen. Als dat een keer gebeurt, kan ik wel mee leven. Maar het gebeurde elke 10 meter zo ongeveer. Nou dan ben je het gauw zat.

Toen ik de metro had gevonden, wilde ik even vragen of ik mijn octopuskaart (ov-kaart in Hong Kong) ook hier kon gebruiken. Ik had namelijk op internet gelezen dat dat wel kon. Maar toen ik het vroeg begon de vrouw achter de infobalie te schreeuwen in het Chinees. Dus ik zei: dit is een nee neem ik aan? Toen schreeuwde ze heel hard (echt heel hard) NO! in mijn gezicht. Ik schrok er gewoon van. Maar goed, het was in ieder geval duidelijk.
Toen moest ik dus maar losse tickets kopen. Dus ik weer in de rij staan en waren zo veel mensen! Echt niet normaal. En overal hoor je schreeuwende stemmen uit van die luidsprekers komen, ik had na 10 minuten al hoofdpijn.
Uiteindelijk had ik een kaartje en kon ik de stad in. Voordat je trouwens de metro in mag, moet je eerst door een soort mini-douane. Ja ja, IEDERE KEER moet je je tas op zo’n band leggen en wordt ie gecontroleerd. Pas daarna mag je de metro in. Op elk station.

Ik kan wel zeggen dat ik eigenlijk alleen maar onbeleefde mensen heb gezien. Geen een deed aardig tegen me. Toen ik binnenkwam, stond er een bord “Welcome to Shenzhen”, maar die mogen ze wat mij betreft wel weghalen, want welkom is het laatste wat ik me voelde daar. En dan kan je wel zeggen: het is een cultuurverschil, maar ik weet het niet hoor. Ik heb alle respect voor andere culturen, maar deze mensen kwetsen andere mensen gewoon en dat vind ik niet kunnen.

Soms als ik uit de metro kwam, wist ik niet welke kant ik op moest. En ik kon het ook niet opzoeken, want ook al heb je wifi, heel veel sites doen het niet. Dan zal de overheid wel geregeld hebben. En aan Chinese websites heb ik niks. Dus dan wilde ik het vragen maar dan was het steeds van: “not here, not here, go there”. Dus ik loop in de richting waar ze me heen sturen, en daar zeggen ze precies hetzelfde. Je wordt gewoon heen en weer gestuurd. Op zich begrijp ik het wel, want ze spreken heel slecht Engels, dus waarschijnlijk kunnen ze me niet helpen (en willen ze het misschien wel). Maar ik vind het vervelend dat ze steeds zo schreeuwen en je weg duwen.

Soms voelde ik me wel echt gediscrimineerd, en dat heb ik nog niet vaak meegemaakt. Overal waar ik kwam gebeurde hetzelfde. Ik ga naar de wc en er is een hele lange rij. Maar toen ik het hokje uitkwam, ging niemand naar die wc. Ze wachtten allemaal tot er een andere vrijkwam. Hetzelfde in de metro. Normaal gesproken als er een zitplaats vrijkomt, vechten ze erom. Maar zodra ik opstond was er niemand die op mijn plaats ging zitten.
En mensen praatten ook over mij waar ik bij stond. Dan zeiden ze dingen tegen hun kinderen (wat ik dus niet kon verstaan) en dan wezen ze naar mij. Het kind keek vervolgens naar mij en begon heel hard te lachen. Nou als je je dan niet kut voelt, weet ik het ook niet meer. En op deze manier worden de kinderen dus opgevoed, dus die worden later net zo. Logisch dat ze denken dat het normaal is.

Tuurlijk kan ik wel tegen een stootje, maar het is de hele dag zo gegaan. Het waren niet een of twee mensen die dit deden, maar letterlijk iedereen. Ik had gedacht dat het leuk zou zijn. Ik heb nog een paar vrije dagen over en dit was wat mij betreft echt tijdverspilling.

Ik snap nu wel waarom Hong Kongers zich beledigd voelen als je ze (per ongeluk) Chinezen noemt. Want er is inderdaad heel duidelijk een verschil haha.

Toen ik weer naar huis ging, moest ik natuurlijk ook weer langs de immigratie om Hong Kong binnen te komen. Mijn werkvisum is hierdoor niet meer geldig, maar dat maakt niet uit want ik ben toch al klaar. Ik heb nu weer een toeristenvisum en mag in principe blijven tot 9 november haha.

Toen ik eindelijk weer thuis was (moe en niet in mn beste humeur), kreeg ik ook nog het bericht dat ik morgen moet verhuizen naar een andere kamer (alweer!). Met als reden dat er iemand anders komt die lang blijft en dat het onhandig voor haar was als ze na een week naar een andere kamer moest (wat ik dus ook heb moeten doen na 2 weken ongeveer). Nee voor mij komt het goed uit hoor, geen probleem. Moet ik morgenvroeg al mn spullen even inpakken en verplaatsen om dat vervolgens 2 dagen later weer te doen omdat ik dan naar huis ga. Heel handig! ☺

Nou dit was het verhaal van vandaag. Ik moest het toch even kwijt. -- -Nogmaals, ik weet dat dit slechts één ervaring is, en dat het niet voor heel China geldt. Het is niet mijn bedoeling om mensen te beledigen of te kwetsen.-